அற்றை திங்கள்

அற்றை திங்களில் , ஆழி அமைதி கொள்ள
ஆதவன் அந்தம் அடைய ,
அன்னையின் பனிக்கூடம் உடைத்து ,
அண்டத்தில் அடிவைத்தால் ஓர் அரிவை,
அலரிகள் பூத்துக்குலுங்கும்  அடவிபோல்,
அவளின் அதரத்தின் சிரிப்பு ...
அவளே என் ஆண்மையை ஆழ வந்த அரசி,
அடரியம் இல்லா அணுவுலை போல்,
அவளில்லாமல் நானில்லை...
அவனின்றி ஓர் அணுவும் அசையாதென்பர்,
என் அனுவின்றி நானும் அசையேன் ...

                                                - நா.வா